Ogromny nadmiar węgla w Europie. Potaniał o 80 proc.

Porzucaniu węgla zapobiec nie zdołał nawet spadek cen pozwoleń na emisje w porównaniu ze szczytem sprzed trzech miesięcy o jedną piątą. Jednocześnie w tym roku oczekuje się dalszego wzrostu udziału, jaki w europejskiej produkcji energii mają słońce i wiatr, a do roli paliwa, które może wyrównywać okresowe spadki generacji z odnawialnych źródeł, najlepiej pasuje właśnie gaz.

W rezultacie w czwartek tonę węgla z odbiorem za miesiąc w Antwerpii, Rotterdamie lub Amsterdamie (tzw. węgla ARA) wyceniano już na zaledwie 88,05 dol. To najmniej od maja 2021 r. i aż pięciokrotnie mniej niż na szczycie zanotowanym tuż po rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Taki obraz sytuacji zmusza pośredników do poszukiwania nabywców na węgiel, którego zapasy były dotąd tak usilnie gromadzone.

Węgiel z Europy trzeba wywozić

Transporty surowca z Kolumbii zostały przekierowane do Indii i Chin, a jednocześnie z Europy jest on wywożony. Zalegający węgiel trafia ze Starego Kontynentu m.in. do Maroka, Senegalu, Gwatemali, co oznacza odwrócenie normalnych szlaków jego transportu. Indiom, do których również on trafia, pomaga to zaspokoić wciąż nienasycony popyt, podczas gdy Chiny mimo rozczarowującego tempa ożywienia zaimportują w tym roku między 360 a 380 mln ton surowca.

Czytaj więcej

Węgiel

Mniej węgla niż przed rokiem od polskich kopalń

Za trzy pierwsze miesiące tego roku wydobycie węgla kamiennego z polskich kopalń wyniosło 11,9 ml...

Od początku roku z portów – głównie holenderskich i hiszpańskich – wywieziono już ponad 1,1 mln ton „czarnego złota”. Część leżała od ponad roku, co generowało koszty i przy składowaniu pod gołym niebem oznaczało pogarszanie się jakości surowca, który ostatecznie może stać się w ten sposób bezwartościowy. Jak oblicza think tank Ember, ostatecznie w sezonie grzewczym w UE zużyto o 11 proc. mniej węgla niż przed rokiem.

Nawis podażowy odbija się także na polskich producentach – w kwietniu wydobyto o jedną czwartą mniej węgla niż rok wcześniej, sprzedaż spadła o prawie 30 proc., a zapasy wzrosły o ponad połowę. A zapewne zanim będzie lepiej, górnictwo czeka dalsze pogorszenie, bo ceny w Polsce dostosowują się do światowych z opóźnieniem sięgającym nawet trzech miesięcy.