W najbliższych dniach Komisja Europejska przedstawi tzw. pakiet bezpieczeństwa dostaw (początkowo zwany pakietem zimowym), czyli zestaw czterech dokumentów, który ma przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu do Unii Europejskiej. Chodzi m.in. o projekty nowelizacji rozporządzenia 994/2010 w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego (rozporządzenie SoS) oraz decyzję 994/2012 w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi (decyzja IGA). Dodatkowo inicjatywa KE będzie zawierać dwa komunikaty, czyli pierwszą unijną „Strategię na rzecz LNG i magazynowania gazu” oraz „Strategię dotyczącą chłodnictwa i ciepłownictwa”.

Zgodnie z zapowiedziami zaproponowane rozwiązania mają zawierać efektywne narzędzia oraz mechanizmy, które przyczynią się do wzrostu zaufania i solidarności oraz doprowadzą do poprawy bezpieczeństwa energetycznego państw członkowskich. Polska, którą m.in. reprezentowało nowoutworzone Ministerstwo Energii, aktywnie uczestniczyła w procesie konsultacji przeprowadzonych przez KE w zakresie pakietu bezpieczeństwa dostaw, przedstawiając rekomendacje działań oraz strategiczne kierunki w zakresie poszczególnych dokumentów.

Zaproponowano m.in. zastosowanie podejścia regionalnego i paneuropejskiego w nowej architekturze bezpieczeństwa, zamiast krajowego, które miało miejsce dotychczas. Domagano się uwzględnienia zagrożeń wynikających z realnych scenariuszy kryzysowych, a więc potencjalnego wstrzymania dostaw z wykorzystaniem największej pojedynczej drogi dostaw lub dostawcy. Polska domagała się zastosowanie mechanizmów zwiększających przejrzystość umów międzyrządowych oraz kontraktów na dostawy gazu z zewnętrznymi dostawcami. Chcemy też stworzenia dobrowolnego mechanizm wspólnych zakupów gazu, w tym LNG oraz wirtualnej rezerwy gazu i zagwarantowanie swobodnych przepływów transgranicznych w wypadku kryzysu.

Dodatkowo widzimy potrzebę wsparcia przez UE budowy, modernizacji, utrzymania nowych i wykorzystania już istniejących instalacji LNG. Chodzi m.in. o możliwość wprowadzenia preferencyjnych stawek w taryfach przesyłowych. Chcemy wreszcie zachowania przez państwa członkowskie UE prawa do ustanawiania środków nierynkowych, zgodnie z uwarunkowaniami narodowymi i minimalnym poziomem bezpieczeństwa dostaw.