Austriacy wcześniej zablokowali sankcje, próbując wymusić na Wspólnocie pomoc dla swojego banku Raiffeisen Bank International (RBI). Bank ten, pomimo żądania Europejskiego Banku Centralnego, nie opuścił Rosji po jej agresji na Ukrainę i zarobił tam rekordowe kwoty na umożliwianiu handlu reżimowi. Został wpisany przez Ukrainę na listę sponsorów rosyjskiej wojny (pod naciskiem z zewnątrz Kijów bank usunął z listy – red.).
Teraz Austriacy mogą stracić wszystko, co wcześniej zarobili w Rosji. Rosyjski sąd nałożył na nich grzywnę w wysokości ponad 2 mld euro i zajął konta oddziału banku. Austria nalegała na odblokowanie aktywów powiązanych z oligarchą Olegiem Deripaską, aby mogły zostać przeniesione do banku. Jednak inne kraje Wspólnoty sprzeciwiły się temu żądaniu, obawiając się, że stworzy to niebezpieczny precedens.
Nowy pakiet sankcji obejmie zakaz importu rosyjskiego skroplonego gazu ziemnego od 1 stycznia 2027 r. – rok wcześniej niż planowano. Ograniczenia obejmą również rosyjskie tankowce „floty cieni”, wykorzystanie kryptowalut – w tym wszystkie rosyjskie kryptogiełdy – banki rosyjskie i środkowoazjatyckie, chińskie rafinerie ropy naftowej oraz strefy ekonomiczne wykorzystywane przez Moskwę do importu towarów podwójnego zastosowania.
Szczegóły regulacji w sprawie zakazu rosyjskiego gazu w Unii
„W porównaniu z propozycją Komisji, Rada uprościła obowiązki celne, ustanawiając mniej rygorystyczne wymogi dokumentacyjne i procedury dotyczące importu gazu spoza Rosji. W takich przypadkach dokumenty muszą zostać dostarczone jedynie organom wydającym zezwolenie przed wprowadzeniem gazu na obszar celny UE, natomiast w przypadku importu gazu z Rosji w fazie przejściowej wymagane są dodatkowe informacje (w tym data i czas trwania umowy na dostawy, zakontraktowane ilości oraz wszelkie zmiany w umowie).Rada wprowadziła wymóg, aby obie kategorie importu gazu podlegały systemowi uprzedniej autoryzacji, aby zapewnić, że zakaz będzie funkcjonował w praktyce: • w przypadku gazu rosyjskiego i importu objętego okresem przejściowym, informacje wymagane do uzyskania autoryzacji muszą zostać złożone co najmniej miesiąc przed wjazdem • w przypadku gazu niepochodzącego z Rosji, dowód musi zostać dostarczony co najmniej pięć dni przed wjazdem; • w przypadku mieszanych ładunków LNG, dokumentacja musi wykazać odpowiedni udział gazu rosyjskiego i niepochodzącego z Rosji w mieszance, przy czym do UE mogą być wwożone jedynie ilości nierosyjskie. Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne, państwa członkowskie uzgodniły, że procedura uprzedniej autoryzacji nie będzie miała zastosowania do importu z krajów spełniających kryteria określone w rozporządzeniu. Gwarantuje to, że jedynie import najbardziej istotny dla kontroli będzie podlegać uprzedniej autoryzacji. Zgodnie z uzgodnionym tekstem, Rada powierza Komisji sporządzenie listy krajów zwolnionych z obowiązku w ciągu pięciu dni od wejścia w życie rozporządzenia.
Wprowadzono również dodatkowe mechanizmy monitorowania i powiadamiania, aby zapobiec przedostawaniu się rosyjskiego gazu do UE w ramach procedur tranzytowych (tj. gazu przesyłanego przez UE do innego miejsca przeznaczenia, bez wprowadzania na rynek UE).
Krajowe plany dywersyfikacji
Proponowane rozporządzenie nakłada na wszystkie państwa członkowskie obowiązek przedłożenia krajowych planów dywersyfikacji, w których określone są środki i potencjalne wyzwania związane z dywersyfikacją dostaw gazu. Rada zgodziła się zwolnić z tego obowiązku te państwa członkowskie, które mogą wykazać, że nie otrzymują już żadnego bezpośredniego ani pośredniego importu rosyjskiego gazu.
Ten sam wymóg przedłożenia krajowego planu dywersyfikacji będzie miał zastosowanie do państw członkowskich, które nadal importują rosyjską ropę naftową, z myślą o zaprzestaniu tego importu do 1 stycznia 2028 r.
W porównaniu z wnioskiem KE, Rada dodatkowo rozwinęła przepisy dotyczące wymiany informacji między organami krajowymi, Agencją UE ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) i Komisją, a także zobowiązała Komisję do dokonania przeglądu wdrażania rozporządzenia w ciągu dwóch lat od jego wejścia w życie, w tym przepisów dotyczących procedur uprzedniej autoryzacji".
