Przypomnijmy, że przez szwedzką strefę ekonomiczną ma przebiegać 510-kilometrowy odcinek budowanego przez Gazprom rurociągu.
Jak przypomina dr Marcin Stoczkiewicz, prezes Fundacji ClientEarth Prawnicy dla Ziemi skarga na zgodę szwedzkich władz jest już trzecią dotyczącą projektu Nord Stream 2. Inna dotyczy decyzji fińskiej i została złożona także przez ClientEarth, a kolejną wytoczyła niemiecka organizacja przyrodnicza NABU (Naturschutzbund). – Ich wspólną podstawę prawną stanowi dyrektywa siedliskowa – notabene ta sama, na podstawie której zakazano wycinki Puszczy Białowieskiej – wskazuje Stoczkiewicz. – Zakłada ona, że przed wykonaniem każdej ingerencji w środowisko naturalne trzeba dokonać oceny siedliskowej i wyeliminować ewentualny negatywny wpływ tejże ingerencji na gatunki chronione na obszarach chronionych takich jak Natura 2000 – precyzuje Stoczkiewicz.
Szwedzka skarga dotyczy ochrony zagrożonych wyginięciem morświnów znajdujących się na terenach Natura 2000 w obszarze dwóch ławic Hoburg i Norra Midsjobank. Detonowane podczas realizacji rurociągu niewybuchy mogą uszkodzić słuch tych ssaków i w konsekwencji prowadzić do ich śmierci. Fundacja powołuje się też na ramową dyrektywę wodną, która nakłada obowiązek niepogarszania stanu wód.
Fundacja chce przy tym wykorzystać fakt wadliwie – według niej – przeprowadzonych transgranicznych konsultacji publicznych (są koniecznym warunkiem poprzedzającym zgodę na inwestycję władz danego kraju). – Polacy nie mogli na równych prawach wziąć udziału w konsultacjach, bo były ogłoszone zaledwie kilka dni przed wysłuchaniem publicznym, które odbyło się jedynie w języku szwedzkim – tłumaczy Stoczkiewicz.
Na razie tylko Duńczycy nie odnieśli się do inwestycji. Na razie uchwalono jednak prawo pozwalające na wydanie zakazu. Ale w najlepszym przypadku mogłoby to opóźnić realizację projektu.
