Posłowie zdecydowali, by krajowe pułapy emisji dwutlenki siarki, tlenków azotu, niemetanowych lotnych związków organicznych, metanu, amoniaku i pyłów (cząstek stałych do 2,5 mikrometrów) powinny być osiągnięte do 2020 i 2030 r.
Chcą też, by znowelizowana dyrektywa ustanawiająca krajowe pułapy emisji przyczyniła się do ograniczenia emisji rtęci, ale zastrzegają, że przed określeniem krajowych zobowiązań do redukcji emisji KE powinna przeprowadzić „ocenę oddziaływania dotyczącą rtęci” i dopiero „w razie potrzeby” przedłożyć nowy wniosek ustawodawczy.
Posłowie zagłosowali również za usunięciem danej państwom członkowskim możliwości (proponowanej przez Komisję) odliczenia z ogólnego poziomu zanieczyszczeń emisji (tlenków azotu, dwutlenku siarki i pyłów) osiągniętych w międzynarodowej żegludze morskiej. W zamian proponują, by Komisja rozważyła wprowadzenie środków redukcji emisji powstałych z międzynarodowego transportu morskiego, szczególnie na wodach terytorialnych państw członkowskich i w ich wyłącznych strefach ekonomicznych oraz by przedłożyła „w stosownych przypadkach” wniosek ustawodawczy.
Teraz posłowie mają przystąpić do negocjacji z Radą UE, tak by osiągnąć porozumienie w pierwszym czytaniu.