Rury wartości 18 mld rubli (290 mln dol.) na zawsze pozostaną w ziemi.
Jak dowiedziała się gazeta Wiedomosti, wskutek przerwania budowy gazociągu South Stream Gazpromowi pozostało 380 km rur zakupionych na potrzeby wschodniej trasy projektu „Południowy Korytarz” (gazociągi South Stream i Turecki Potok).
Rury jeszcze nie zespawane Gazprom przerzuca na północ Rosji do budowanych tam krajowych gazociągów (Uchta-Torżok-2) na potrzeby rozbudowy Gazociągu Północnego o dwie kolejne nitki. Chodzi o transport, bagatela, 330 tysięcy ton rur.
Korytarz Południowy składa się z dwóch tras: Zachodniej wzdłuż granicy ukraińskiej i wschodniej przez centralne i południowe regiony Rosji. Trasa Zachodnia została już zbudowana. Prace na Wschodniej Gazprom zatrzymał latem, bo projekt South Stream upadł, a Turecki Potok został zredukowany do maksimum dwóch nitek; wciąż też nie ma ostatecznej umowy z Turcją. Z zaplanowanych 1625 km zdążył położyć ok. 240 km. A to jakieś 180 tys. ton rur. Koncern nie podaje ile kosztowały i kto był dostawcą. Wiedomosti obliczyły wartość rur na 18 mld rubli. Nie można ich już powtórnie wykorzystać. Zostały zespawane i ułożone w ziemi.
Problemem są też rury zakupione na morski odcinek South Stream. Koszt – 2 mld euro (połowę rur wykonały japońskie firmy Marubeni-Itochu i Sumitomo); rury zostały dostarczone i leżą w porcie bułgarskim Burgas. Jednak wykorzystanie ich do budowy kolejnych nitek Nord Stream nie wchodzi w grę, jako rozwiązanie nieefektywne. Morze czarne jest głębokie i kładzione na jego dnie rury są małej średnicy, ale o grubych ściankach, by wytrzymały większe ciśnienie na dnie. Bałtyk jest płytki, dlatego optymalne są rury dużej średnicy o cienkich ściankach. Dlatego moc przesyłowa jednej nitki Nord Stream to 27,5 mld m3 rocznie a Tureckiego Potoku – 15,5 mld m3.
