Stacje te miałyby powstawać według jednolitych norm w zakresie ich budowy i wykorzystania. Dotychczasowe inicjatywy polityczne zazwyczaj dotyczyły samych paliw i pojazdów, omijając problem dystrybucji paliwa. Próby zachęcania do budowy stacji były niewystarczające i odbywały się w sposób nieskoordynowany.
Czyste paliwo nie zyskuje na popularności z trzech głównych powodów: wysokiej ceny pojazdów, braku akceptacji ze strony konsumentów oraz braku stacji ładowania i uzupełniania paliwa. To błędne koło. Nie buduje się stacji, ponieważ jest za mało pojazdów. Ceny pojazdów nie są konkurencyjne, ponieważ nie ma wystarczającego popytu. Konsumenci nie kupują samochodów, ponieważ są za drogie i jest za mało stacji. Komisja zaproponowała więc państwom członkowskim pakiet wiążących celów dotyczących minimalnego poziomu infrastruktury dla czystych paliw (takich jak energia elektryczna, wodór i gaz ziemny) oraz jednakowe dla całej UE normy w zakresie potrzebnego wyposażenia.
Siim Kallas, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za transport, powiedział: „Innowacyjne alternatywne paliwa to środek, który na pewno pomoże zwiększyć wydajność europejskiej gospodarki pod względem zasobów, zmniejszyć jej zależność od ropy naftowej oraz przygotować sektor transportu na wyzwania XXI wieku. Chiny i Stany Zjednoczone planują do 2020 r. mieć ponad 6 milionów pojazdów elektrycznych na swoich drogach. Jest to dla Europy ważna okazja, by umocnić swoją pozycję na szybko rosnącym światowym rynku.".
Pakiet „Czysta energia dla transportu" składa się z komunikatu w sprawie europejskiej strategii w zakresie paliw alternatywnych, dyrektywy dotyczącej infrastruktury i norm oraz dokumentu towarzyszącego zawierającego opis planu działania na rzecz skroplonego gazu ziemnego (LNG) w żegludze.
Samochody na prąd i wodór
Unia jest bardzo zróżnicowana jeśli chodzi o punkty ładowania pojazdów elektrycznych. Najwięcej jest ich w Niemczech, we Francji, w Holandii, Hiszpanii i Zjednoczonym Królestwie. W nowym wniosku dla każdego państwa członkowskiego ustalona została wymagana minimalna liczba punktów ładowania z wykorzystaniem jednakowej wtyczki (zob. załączona tabela). Ma to umożliwić przekroczenie masy krytycznej w odniesieniu do liczby punktów ładowania, tak aby przedsiębiorstwa zaczęły masowo produkować samochody w bardziej umiarkowanych cenach.
