„Wydobycie ze złóż pod dnem Morza Śródziemnego na szelfie Izraela możę zapewnić nowy impuls rozwojowi energetyki w regionie i zmniejszyć zależność krajów Unii od gazu z Rosji - uważa Ernst Monis amerykański sekretarz ds. energetyki, w rozmowie z agencją Bloomberg.
Amerykanin dodał, że izraelski surowiec jest ekonomicznie konkurencyjny i można go „wykorzystać w sensie strategicznym".
Gaz izraelski może zasilać nie tylko sąsiadów - Jordanię i Egipt, ale też skonfliktowana z Rosją Turcję. A z Turcji gazociągami z idącymi z Morza Kaspijskiego (TAP i TANAP) trafi na rynek Unii. Troska amerykańskiego urzędnika o energetyczne bezpieczeństwo Europy nie jest bezinteresowna. Monis liczy na zmianę niedawnej decyzji Sądu Najwyższego Izraela, który postawił veto umowie rządu z konsorcjum wydobywczym na czele z amerykańskim koncernem Noble Energy. Umowa dawała konsorcjum prawo nie tylko na wydobycie, ale i na eksport gazu z izraelskich złóż.
Chodzi tu o dwa wielkie złoża - Lewiatan i Tamar, których zasoby są szacowane na 800 mld m3. A to oznacza, że Izrael nie tylko będzie zaspokajał wszystkie swoje potrzeby, ale i stanie się dużym eksporterem. W grudniu 2015 r., po pogorszeniu się stosunków z Rosją Ankara uaktywniła rozmowy z władzami Izraela, na temat importu gazu z tego kraju. Stosunki miedzy oboma krajami zostały zamrożone w 2010 r, po incydencie w pobliżu strefy gazy. Premier Izraela też zapowiedział, że kraj jest zainteresowany eksportem gazu do Turcji.
Ankara importuje ok. 98 proc. gazu ziemnego (ponad 57 mld m3), z czego 56 proc. to gaz rosyjski. Władze chcą całkowicie zastąpić rosyjski gaz surowcem z innych państw. W grę wchodzi gaz z Azerbejdżanu. Gazociąg TANAP azerskiego złoża Szach Deniz, którego budowa ruszyła w marcu, pierwszy gaz prześle do końca 2018 r. TANAP umożliwi też Turkom kupowanie gaz w Turkmenistanie oraz na Bliskim Wschodzie. Ankara chce też importować LNG z Kataru. Zakupy w Izraelu byłyby uzupełnieniem tych kierunków.
