Drugie podejście OPEC

Powtarza się sytuacja z końca września 2016.Producenci ropy starają się podbić ceny samymi tylko obietnicami obniżenia limitów wydobycia. I tak, jak wtedy przed konferencją pompują ile się da, żeby mieć z czego obniżyć.

Poprzednio strategia rzeczywiście się sprawdziła. Wprawdzie ostateczna decyzja o zmniejszeniu poziomu wydobycia do 32,5-33 mln baryłek ropy dziennie ma zostać usankcjonowana dopiero 30 listopada, to ceny ropy wzrosły z ok. 46 do ok. 50 dol. za baryłkę. Czyli już znacząco zwiększyły się przychody eksporterów. Przy tym coraz bardziej widoczni są w tej grze Rosjanie, którzy jednak nieustannie walczą z Arabią Saudyjską o tytuł największego producenta ropy na świecie. A Rosjanie zwodzą i nie spieszą się z deklaracjami, że i oni rzeczywiście są gotowi do solidarności z kartelem. Sam prezydent Rosji, Władimir Putin wysyła mieszane sygnały i tak naprawdę nie wiadomo, czy jest „za", czy „przeciw". Natomiast rosyjski minister energii, Aleksander Nowak mówi cały czas o scenariuszu optymistycznym, czyli produkcji rosnącej do 11,1 mln baryłek dziennie w roku 2020 (czyli z obecnych 534,1 mln ton do 555 mln) i następnie stabilizacji przez kolejnych 15 lat. Obowiązujący jak na razie scenariusz konserwatywny przewiduje wydobycie 548 mln ton w 2020 i spadku do 490 mln w roku 2030. jednocześnie jeden z najbliższych doradców prezydenta, Igor Seczin nie ukrywa, że Rosja ma możliwość zwiększenia produkcji nawet o 4 mln baryłek dziennie do roku 2045, gdyby zaistniała możliwość upłynnienia ich na rynku. Taka możliwość istnieje zawsze, chociaż zapewne kosztem notowań.