Przybywa mieszkańców miast, którzy korzystają z energochłonnych urządzeń chłodzących. W miastach mieszka 54 proc. ludzi na świecie, w 2050 r. będzie to dwie trzecie. Nic dziwnego, że znaczenie ciepła i chłodu dla ograniczenia emisyjności systemu energetycznego widzi Międzynarodowa Agencja Energii i Komisja Europejska, która wydała „Strategię dla ciepła i chłodu".
Opierając się na doświadczeniach m.in. z rynków nordyckich, uważamy, że efektywne ogrzewanie i ochładzanie budynków może pomóc w zrównoważonym rozwoju miast i ograniczaniu roli węgla w gospodarce. Na emisję CO2 wpływa zarówno sposób produkcji i dystrybucji ciepła oraz chłodu, jak i ich użycie (termomodernizacja, urządzenia najwyższych klas energetycznych). W dystrybucji znaczenie ma rozwój sieci ciepłowniczych: wypierając indywidualne, często przestarzałe źródła ciepła zasilane węglem, poprawiają jakość powietrza w miastach.