Europa stawia na wodór. Wiadomo, gdzie powstanie pierwsza elektrownia wodorowa

Pierwsza w Europie elektrownia wodorowa powstanie w Wielkiej Brytanii. Będzie gotowa w 2027 roku. Kraje Unii także inwestują w wodór.

Essar Energy Transition, operator rafinerii ropy naftowej Stanlow w północno-zachodniej Anglii, planuje wybudować na tym terenie pierwszą w Europie elektrownię, a dokładniej elektrociepłownię, wodorową. Zostanie tam wykorzystany wodór niebieski, czyli produkowany z wykorzystaniem paliw kopalnych. Dla zmniejszenia poziomu zanieczyszczeń w procesie wykorzystuje się metody wychwytywania dwutlenku węgla. Skutkuje to brakiem emisji w procesie produkcyjnym.

Klaster wodorowy w Wielkiej Brytanii

Agencja Bloomberg pisze, że budowa elektrociepłowni ma zakończyć się w 2027 roku. Jest to jeden z kilku projektów, nad którymi pracuje Stanlow. Wszystkie mają na celu redukcję do 2030 r., a więc już za sześć lat, szkodliwych emisji o 95 procent. Decyzja w sprawie finansowania inwestycyjna ma zostać podjęta jeszcze w tym roku.

Czytaj więcej

Węgiel

Niemcy nie odejdą wcześniej od węgla. Koniec lat 30 pozostaje w mocy

Rząd niemiecki nie zamierza wprowadzić nowego prawa, które przyspieszy wycofywanie węgla z oficja...

Stanlow znajduje się w centrum regionalnego klastra dekarbonizacyjnego znanego jako Hynet, którego celem jest dostarczanie czystszego wodoru zarówno do rafinerii, jak i przemysłu w regionie. W planach jest budowa oddzielnej fabryki wodoru, która miałaby wykorzystywać technologię wychwytywania dwutlenku węgla do produkcji tzw. niebieskiego wodoru.

Uruchomienie fabryki wodoru zaplanowano na lata 2028/2029, powiedział agencji Tony Fountain, partner zarządzający firmy. Zakład będzie dostarczać wodór zarówno do elektrociepłowni, jak i rafinerii ropy naftowej. W pierwszym kwartale przyszłego roku zostanie podłączony piec do produkcji wodoru połączony z instalacją do przerobu ropy naftowej.

Wszyscy stawiają na wodór: i Skandynawowie, i południowcy

Wodór jest gazem, który w niedalekiej przyszłości zastąpi gaz ziemny, dając energię bez szkodliwych emisji. Na świecie trwają już daleko posunięte prace nad technologiami wodorowymi. W Unii przyśpieszyła je poważnie rosyjska wojna i zaprzestanie zakupów gazu ziemnego w Gazpromie.

W listopadzie 2022 r. fińskie spółki, projektowa Flexens Oy Ab i KIP Infra Oy z fińskiego miasta Kokkola (na wybrzeżu Zatoki Botnickiej), podpisały list intencyjny w sprawie dzierżawy gruntów pod budowę fabryki tzw. zielonego wodoru i amoniaku. To inwestycja za około 0,5 mld euro.

Największy dotychczas w Finlandii zakład produkcji zielonego wodoru, Kokkola, będzie ważnym krokiem naprzód dla fińskiego przemysłu wodorowego. Obiekt zaspokoi również część potrzeb energetycznych Unii i zapewni Finlandii samowystarczalną produkcję nawozów. Finowie wspólnie ze Szwedami do 2030 roku zbudują też 1000 km sieci do przesyłu wodoru i otworzą wolny rynek wodoru w Zatoce Botnickiej.

Chorwacja wraz z Włochami i Słowenią planuje produkować do 5000 ton wodoru rocznie. W tym celu powstanie specjalna Dolina Wodorowa, zajmująca się realizacją projektów rozwijających wykorzystanie wodoru na Półwyspie Apenińskim i Bałkańskim.

Półwysep Iberyjski też chce wodoru

W styczniu 2023 r. Włochy i Algieria podpisały porozumienie w sprawie budowy nowego gazociągu, przystosowanego również do transportu wodoru. Gazociąg Galsi będzie przebiegał po dnie Morza Śródziemnego na Sardynię. Jego długość wyniesie 284 km, a maksymalna głębokość umieszczenia rury — 2880 m. Z Sardynii powstanie kolejny gazociąg, który doprowadzi gaz do Piombino na wybrzeżu Półwyspu Apenińskiego w Toskanii. Do 2025 roku Włosi doprowadzą import gazu z Algierii do poziomu 50-70 mld m sześc. rocznie, by tym samym przejąć rolę hubu energetycznego dla Europy kontynentalnej.

Litewskie inwestycje w wodór przekroczą 400 mln euro. Największego zapotrzebowania na to paliwo Litwini spodziewają się w rafinacji ropy naftowej, produkcji nawozów, transporcie oraz produkcji prądu i ciepła.

Z kolei Niemcy od 2023 roku rozważają projekty modernizacji ukraińskiego systemu przesyłu gazu do transportu wodoru. Natomiast Francja, Hiszpania i Portugalia wspólnie pracują nad stworzeniem na zachodzie Starego Kontynentu zielonego korytarza wodorowego. Połączy Barcelonę z Marsylią i otworzy dostęp do unijnego rynku energii dla krajów Półwyspu Iberyjskiego.