Największym wyzwaniem dla ludzi, żeby się przekonali do spółdzielni energetycznych jest niepewność ze strony rządzących.
– Jesteśmy przyzwyczajeni, że rządy podejmują decyzje, a później grupa ekologów protestuje. Mało się pyta zwykłych, trzeźwo myślących ludzi, którzy nie paradują w biegunowych rzeczach. To jest ich strach, żeby rząd nie zabrał a inni nie oprotestowali. Jak są taryfy gwarantowane na 20 lat, to w Niemczech wszyscy w to wchodzą. Jeżeli zaczyna się zamieszanie, pojawia się strach – mówił Dzienis.
Ludzie, którzy działają w spółdzielniach energetycznych mają potrzebę wspólnotowości.
– Ostatnie raporty podają przykłady Danii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Austrii jako krajów, które już dysponują takimi wspólnotami w liczbie ponad 300. Sama potrzeba jako taka, chyba występuje wszędzie, bo ludzie bardziej chcą się dogadać niż się kłócić – ocenił reżyser.
– Po 3 latach jeżdżenia po krajach europejskich, wydaje mi się, że tam, gdzie wilczy kapitalizm został już przetrawiony, pojawiła się chęć łączenia kapitalizmu ze słowem zrównoważony i innowacjami społecznymi. Chcą się zabezpieczyć, żeby nie skakać sobie do gardeł. Spotkane osoby więcej chwaliły się, że dobrze im się żyje. Wtedy „energia” nabiera większego, symbolicznego znaczenia – dodał.
Film można obejrzeć na stronie humanenergy.in