Siedem europejskich organizacji pozarządowych, w tym CAN-Europe i Transport&Environment, przekazało przewodniczącej Ursuli Von der Leyen krytyczną opinię na temat jej propozycji zniesienia lub osłabienia rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego (ESR), które reguluje około 60% emisji w Europie. Przeciwko proponowanym zmianom opowiadają się także organizacje polskie, które napisały w tej sprawie do Ministra Klimatu i Środowiska – Fundacja Promocji Pojazdów Elektrycznych, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Instytut Spraw Obywatelskich, Polskie Towarzystwo Programów Zdrowotnych, Polski Klub Ekologiczny Okręg Mazowiecki i WWF Polska.
Ursula Von der Leyen, przewodnicząca Komisji Europejskiej
ESR jest instrumentem określającym wiążące roczne cele w zakresie redukcji emisji dla każdego kraju UE w sektorach transportu drogowego, budownictwa, rolnictwa i odpadów. Komisja rozważa stopniowe wycofanie tego rozporządzenia lub radykalne zmniejszenie jego znaczenia poprzez usunięcie z niego kluczowych sektorów.
„Odchodzenie” od wiążących celów krajowych jest ryzykowne i „niedopuszczalne”, mówią organizacje pozarządowe w liście do przewodniczącej von der Leyen. „Zmniejszyłoby to zachęty do wprowadzania skutecznych narzędzi krajowych, osłabiłoby wsparcie dla sprawdzonych polityk ogólnounijnych, opóźniłoby działania w najtrudniejszych do naprawy sektorach i zagroziłoby poważnymi skutkami dla uboższych obywateli”.
Po reformie rządy nie byłyby już bezpośrednio zobowiązane do obniżania emisji w transporcie drogowym i budownictwie, co nie oznacza, że redukcja nie musiałaby zostać osiągnięta we wszystkich krajach UE. Przeciwnie. Te sektory zostałyby włączone do europejskiego rynku handlu emisjami, co przełożyłoby się na wzrost cen uprawnień do emisji. Dla obywateli Unii oznaczałoby to wyższe ceny paliw, a w konsekwencji wzrost kosztów korzystania z samochodów i ogrzewania domów. Najbardziej ucierpiałyby gospodarstwa domowe o niższych dochodach, których nie stać na wymianę pojazdów na zeroemisyjne czy modernizację domów. Z punktu widzenia państw członkowskich krajowe cele oraz regulacje służące ich wypełnieniu, dopasowane do sytuacji w danym kraju, do potrzeb i możliwości mieszkańców, mogą być jednocześnie bardziej efektywne i sprawiedliwe społecznie.
