W wywiadzie dla tabloidu Bild nowa szefowa KE pokazała, że nie boi się mówienia wprost, co myśli o rosyjskich projektach „komercyjnych” na terytorium Unii. Gazociąg Nord Stream-2 to jej zdaniem „niebezpieczeństwo nadzwyczaj dużej zależności od rosyjskich surowców energetycznych”.
To opinia jakże różna od pozycji kanclerz Niemiec Angeli Merkel, która przez lata udaje, że nie widzi i nie rozumie, o co naprawdę chodzi Gazpromowi i kto naprawdę rządzi tym koncernem.
Merkel doskonale kryje niemieckie interesy w Rosji. Rosyjski projekt wspierają niemieckie koncerny, a były kanclerz Gerhard Schröder od 2016 r. stoi na czele rady Nord Steram-2 (szefuje też radzie Rosneft).
Natomiast była minister obrony Niemiec stawia na „inne rodzaje energii” aniżeli rosyjski gaz. I wie, że Unia potrzebuje konkurencji, a nie zwiększania importu surowcowego z jednego źródła. W rozmowie Niemka składa też bardzo ważną deklarację.
Mówi: „musimy brać pod uwagę interesy naszych wschodnich sąsiadów”. Chodzi tu przede wszystkim o Ukrainę, która w wypadku uruchomienia kolejnych dwóch nitek gazociągu północnego, straci rolę kluczowego kraju tranzytowego dla rosyjskiego surowca.
Nowa szefowa Unii nie zamierza niczego Gazpromowi ułatwiać. Zgodne ze znowelizowaną Dyrektywą Gazową Rosjanie mają dostosować się do wymogów Trzeciego pakietu energetycznego. A więc udostępnić gazociąg firmom trzecim, co oznacza dostęp jedynie do połowy mocy, a także zrezygnować z prawa własności do rury. Wtedy całe przedsięwzięcie przestaje się jednak opłacać, a Gazprom nie zwiększy swojego udziału w gazowym rynku Unii do wymarzonych 45 proc.
