– Nie ma dziś katalizatorów wzrostu notowań PGE – twierdzi Kamil Kliszcz, analityk z DM mBanku.
Spółce nie pomagają ani zapowiedzi polityków o wsparciu konwencjonalnego wytwarzania w ramach tzw. rynku mocy, ani lekka poprawa czynników fundamentalnych. – Co prawda ceny węgla i energii zaczynają rosnąć, co powinno być widoczne w wynikach największego wytwórcy w kraju. Jednak w PGE, która ma najsilniejszy bilans, kumulują się największe ryzyka polityczne związane z zapewnianiem bezpieczeństwa systemu i drenowaniem spółki poprzez wyciągnięcie pieniędzy z podatku za podwyższanie nominału (chodzi o podniesienie wartości nominalnej akcji w drodze podwyższenia kapitału – red.) – wylicza Kliszcz.
Dlatego w ostatnim raporcie DM mBanku PGE obok Enei znalazła się wśród spółek najmniej preferowanych. Wśród tych rokujących wymieniono zaś Energę oraz Tauron. – W obu przypadkach potencjał obciążania bilansu kolejnymi projektami inwestycyjnymi jest ograniczony, a lista tych do zrealizowana jest już znana – tłumaczy Kliszcz.
Pogłębiającą się słabość PGE widać nie tylko na tle szerokiego rynku, ale także na tle sektora. Część biur już dokonała rewizji prognoz. Nadal jednak kilka jest w trakcie weryfikacji. Na razie wśród cen docelowych dominują te przekraczające magiczny poziom 10 zł. Jednak część rynku sygnalizuje, że wycena największego wytwórcy już teraz może być przeszacowana.
– Przez zagranicznych inwestorów PGE już jest postrzegana jako spółka o potencjalne spekulacyjnym, a nie inwestycyjnym – zauważa Tomasz Duda z Erste. – Jej wartość, którą kreowała kiedyś wysoka dywidenda, została wyeliminowana – dodaje Duda. On też ocenia, że za słabość kursu PGE odpowiada głównie nowy podatek. – Każdy potencjalny wzrost wyników może zostać skonsumowany przez tego typu operację – konkluduje analityk.
