Rusłan Szoszyn: Przed ponownym otwarciem granicy Łukaszenko powinien uwolnić Poczobuta

Zamknięcie przez Polskę granicy z Białorusią zabolało reżim w Mińsku. W ostatnich dniach można odnieść wrażenie, że w kraju Aleksandra Łukaszenki czas się zatrzymał i białoruska propaganda żyje wyłącznie tematami związanymi z Polską. Odkurzono i wydelegowano do Brześcia zbiegłego na Białoruś byłego sędziego Tomasza Szmydta, który ustawia się do kamer tamtejszych tub propagandowych, potępia działania rządu w Warszawie, rozdaje ziemniaki „polskim kierowcom”, z którymi musi się porozumiewać w języku rosyjskim.

Służby dyktatora w desperacji już wprost sugerują, że mogą zarekwirować należące do polskich firm transportowych ciężarówki, które utknęły na Białorusi. Nie jest tajemnicą, że Polska ponosi pewne straty z powodu zamkniętej granicy. Ale konsekwentna polityka leżąca w interesie polskiej racji stanu zawsze ma swój koszt.

Zamknięta granica irytuje Aleksandra Łukaszenkę. Już tłumaczy się przed Chińczykami

W poniedziałek do Mińska zawitał wysłannik Państwa Środka Li Xi, członek Stałego Komitetu Biura Politycznego Komunistycznej Partii Chin. Białoruski dyktator sam poruszył z nim temat granicy z Polską (przez którą drogą kolejową płynie część chińskiego eksportu do UE) i obiecał mu „za zamkniętymi drzwiami” udostępnić jakieś niejawne informacje na ten temat.

Sugerował też, że Polska jakoby działa tu w „interesach państw trzecich”. Nietrudno się domyślić, jaką taktykę dezinformacyjną obierze Łukaszenko, który przez dziesięciolecia wielokrotnie demonstrował sztukę improwizacji i siedzenia jednocześnie na dwóch stołkach. Jednego dnia będzie obsypywał prezydenta Donalda Trumpa komplementami i wychwalał „wielką Amerykę”, a następnego będzie przekonywał przedstawiciela „imperium chińskiego”, że to jakoby USA poprzez Polskę uderzają w chińską gospodarkę.

Czytaj więcej

Dyplomacja

Białoruskie obchody rocznicy ataku ZSRR na Polskę z wizytą wysłannika Pekinu w tle

Aleksander Łukaszenko oparł ideologię swojego reżimu na antypolskiej propagandzie. Walczył z nią...

Ważne jest jedno – po ostatniej wizycie szefa chińskiej dyplomacji w Warszawie Łukaszenko najwyraźniej musi się tłumaczyć przed Pekinem. W przeciwnym wypadku w ogóle nie poruszałby tego tematu w obecności chińskich i białoruskich mediów propagandowych. A to oznacza, że rząd w Warszawie po pięciu latach konfrontacji z reżimem Łukaszenki podjął właściwe, co najważniejsze, konsekwentne kroki.

Ponowne otwarcie granicy musi być ściśle uzależnione od zatrzymania wojny hybrydowej na pograniczu polsko-białoruskim, którą reżim od kilku lat prowadzi przy pomocy nielegalnych imigrantów z państw trzecich. Nie można też otworzyć przejść granicznych, jeżeli nie zostanie uwolniony Andrzej Poczobut. W przeciwnym wypadku popełnilibyśmy kolejny błąd i zaprzepaścilibyśmy szansę. Do dzisiaj nie wiadomo, co otrzymaliśmy w zamian za uwolnienie i przekazanie Rosjanom „hiszpańskiego dziennikarza” Pawła Rubcowa, szpiega rosyjskiego wywiadu wojskowego. A przecież dzięki tamtej wymianie do USA wrócił m.in. więziony w Rosji korespondent dziennika „Wall Street Journal” Evan Gershkovich. 

Łukaszenko uwalnia liderów opozycji. Dlaczego Andrzej Poczobut wciąż przebywa w więzieniu?

Łukaszenko doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jakie oczekiwania wobec jego reżimu ma Polska. Podczas obchodzonego od 2021 roku na Białorusi 17 września Dnia Jedności Narodowej po raz kolejny uderzał w Polskę i sugerował, że nie zamierza uwalniać Andrzeja Poczobuta.

– Tak, będziemy stopniowo, spokojnie uwalniać tych ludzi (więźniów politycznych – red.). Po pierwsze: jeśli Iwan Michajłowicz (chodzi o Iwana Ejsmonta, prezesa Belteleradiokompanii, zasiadającego w komisji zajmującej się uwolnieniem więźniów politycznych – red.) wraz ze swoimi ludźmi w komisji podejmie taką decyzję. [...] A co, jeśli Mukowozczyk (Andrej Mukowozczyk jest propagandystą rządowej gazety SB. Biełaruś Siegodnia – red.) zobaczy, że to zwykła swołocz. I on o tym powie. No to się wycofamy i powiemy „nie”, jak w przypadku tego Poczobuta albo innych – mówił Łukaszenko podczas spotkania ze swoimi zwolennikami 17 września. 

Najwyraźniej Andrzej Poczobut należy do grona najbardziej znienawidzonych przez Łukaszenkę więźniów politycznych. Postanowił więc podnieść stawkę. Powinniśmy więc odpowiedzieć tym samym i np. rozpocząć konsultacje z Wilnem i Rygą w sprawie ewentualnego zatrzymania przynajmniej ruchu towarowego również na litewskich i łotewskich przejściach granicznych z Białorusią. W końcu agresywna polityka Mińska i Moskwy oraz widmo ewentualnego ataku na przesmyk suwalski zagrażają państwom bałtyckim w nie mniejszym stopniu niż Polsce.